/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +37
    Sabahın ilk saatlerinde telefon alarmıyla kalktı. Hemen bir duşa girdi, kahvaltısını yaptıktan sonra. Çantasına kişisel ihtiyaçlarını attıktan sonra okula doğru yola koyuldu. Apartmandan çıkıp kapşunun önünü kapatıp. Haydi bakalım, hayallerime giden yolu yürüme zamanı diyerek yürümeye başladı. Tabiki dün geceki kızı unutmamıştı, geçerken kilisenin kapısına bi göz gezdirmeyi ihmal etmedi. Yolda ilerlerken biri omzuna dokunur arkasına döndüğünde ise tanıdık bir simadır fakat çıkaramaz.

    Samet; Akın, benim be Samet, tanımadın mı oğlum ortaokul arkadaşın tanımadın mı lan!
    Akın; ''Ya olum sen napıyorsun burda oha! sende mi KTÜ'yü kazandın harika bir haber bu.
    Samet;
    Evet, mimarlık bölümünü kazandım ya sen?
    Akın;
    Ben de tıp bölümünü, çok sevindim oğlum eee nerede kalıyorsun?
    Samet;
    Şu aşağıki mahallede bir ev tuttum, sen nerede kalıyorsun?
    Akın;
    Ben de, alt sokaktaki kilisenin karşısındaki binada kalıyorum.''

    Akın ve Samet, geçmiş günlerden sohbetler ederek okula gittiler. ilk günün oryantasyon üzerine geçmesi güzel gelmişti Akın'a. Okuldan çıktıktan sonra bir markete uğradı, bir kutu kahve aldıktan sonra evin yolunu tuttu. Apartmana girmeden önce bir kez daha kilisenin kapısına bi bakıverdi, sonrasın da eve çıkıp kahvesini içip, kitaba kaldığı yerden devam ediyordu. Gece 01:08'idi telefonuna mesaj geldi mesajı gönderen Samet'di. Yarın okula giderken onun evinin önünden geçeceğini, gelirken arayacağını söylüyordu. Akın tamam yazarak kitabına devam ediyordu. Saat 02;11'di Akın yeniden o ayak seslerini duyuyordu, yavaşça kilise kapısına doğru baktı, bu sefer kız da Akın'a doğru bakıyordu. Akın hemen kafasını geriye çekti, kalbi inanılamaz bir hızda atıyordu, tekrar bakacak cesareti yoktu vücudu korkudan kaskatı kesilmişti. Kilise kapısının kapanma sesi ile yerinden ufak bir sıçradı ve masaya ayağını çarptı kahve döküldü apar topar masanın üzerindekileri temizlemeye çalışıyordu. Kitabı, telefonu ve bardağı hemen içeriye aldı. Balkona bir daha çıkacak cesareti bulamadığı için hemen odasına koşup kendini yatağa attı. Vücudunun korku ve adranelin karışımı salgıladığı korku ile terlemeye başlamış kafasında bir çok düşünce yer alıyordu. Akın hemen dış kapıyı kitlemeye koştu kapıyı kitledikten sonra salonda, kızın onu duyacağını düşünürcesine yavaş adımlar ile balkona doğru ilerledi. Balkondan kilise ışıklarına doğru bakıyordu. Kilise camlarının önünden geçen siyah siyah bir şeyler olduğunu gördü. Gözlerini ovuşturup tekrar baktığın da ise ışıklar kapanmıştı. Derin bir nefes aldıktan sonra kilise kapısının kapanma sesi ile yere kapaklandı, yavaş bir biçim de balkonun parmaklıkları arasından kilise kapısına doğru baktı kız arkasına dönmüş yürüyerek uzaklaşıyordu. Kol ve dizlerinin üzerinde sürünerek kendini odasına attı, yatağa yatar yatmaz ışığı açık bırakıp uyumaya çalıştı. Çok korkmuştu, korkunun verdiği duygular ile halüsinasyon gördüğünü düşünüyordu. Derin bir nefes alarak, uykuya daldı.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +5 -2
      Niye gerizekalıya anlatır gibi anlatıyon aq, hiçmi öykü, hikaye dinlemedin.. bildiğin pamuk prenses masalı gibi 2. şahıs ağzıyla yazmış herif dıbına koyım.. sinirlerim bozuldu okurken.
      ···
      1. 1.
        +5 -1
        Okumamakta serbestsiniz, bu stilde yazmaya devam edeceğim. Ben insanları korkutmak veyahut germek için yazmıyorum.
        ···
      2. 2.
        0
        Abi bu hikaye gercekmi
        ···
      3. 3.
        0
        gerçek amk burda ananı gibtim diyenler de haklı tabi canım anancı diye yalancı mı olacak
        ···
      4. diğerleri 1
   tümünü göster