/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +3 -1
    Ertesi gün herkes sohbet edip kaynaşmaya başlamıştı, ben ya uyuyor yada kitap okuyordum. Hayatımda ilk defa bi kitabı bu kadar çok sevmiştim (bkz: Hayvan çiftliği) . Ondan sonra okulda başladığım kitabı aynı gün okulda bitirdiğimi bilirim (bkz: liseden arkadaşlar)
    Başlamıştım asosyalliğe, ama nedeni vardı. Sınıfta 2 tane gibik vardı. Zamanında bende cıvık davranmıştım ama bunlar başkaydı. Acayip sinirlerimi bozuyorlardı. Biri Can diğeri Ali. Bu Canla arada konuşuyordum ama yinede sevmiyordum ipneyi. Neyse işte sınıfıta adım çıktı tabi uykucu diye, derse hiç uyumama rağmen hocalar aileme uyuyor diyordu. Ne zaman hocam ben derste uyumuyorum desem gülüyordu hocalar.
    Neden uyuyordum ben amk ?
    1- ilk tenefüste uyurum, çünkü uykum vardır.
    2- Bi yerlerim ağrıyordur.
    3- Sıkılmışımdır
    4- Yorgunumdur, derse konsantre olabilmek için teneffüste uyurum.
    5- Bazı binlerle muhattap olmamak için.

    Neyse binler böyle devam ediyor olaylar. Hoşlandığım bi kız başka bir çocuktan hoşlanıyor, sevgili oluyorlar. içim burkuldu ama çokta kafaya takmadım beyler. Ben lise aşkına inanmıyorum, ergenler birbirlerini kandırıyorlar.
    Neyse gel zaman git zaman iyice asosyal olmuştum (başlığı yanlış yazmışım amk). Sınıftakiler ne kadar benle muhattap kurmaya çalışsa da kaçıyordum ben. Aynı zamanda bu Can ve Ali muallakleri iyice cıvıtmıştı. Normalde kimseye vurmam ama bu binlere gavura vurur gibi vuruyordum peşimi bıraksınlar diye. Ama bu mazoşist muallakler hiç durmuyordu. Sıramda otururken gelip sakso çekermiş gibi yapmalar filan. Tam huur çocuğuydu bunlar. Hem beni hem kendilerini rezil ediyorlardı.
    Bir gün kitap okuyorum sıramda, Can bini beni ayağımdan tutup çekmeye başladı. Neden bilmiyorum ama çok sinirlendim beyler.
    "Can, beni eninde sonunda bırakacaksın. Hah! işte bıraktığın an koşmaya başla"
    Bu bin yavşak yavşak gülmeye başladı, bende kurtulmaya çalışıyorum aynı zamanda. Aslında yere insem, kurtulurdum ama dengemi kaybedip düşerim diye korkuyordum. Bu huur evladı en son var gücüyle çekti beni, zütümün üstüne yere düştüm. Hemen ayağa kalktım, pekekent öyle bir kaçtı ki arkada toz bulu bıraktı. Hiç peşinden gitmedim. Bir süre sonra geri geldi, o zaman kalktım ayağa yürüdüm üstüne.
    "Petibör eğeğe kanka şaka yaptım lan eğeğe" Özürlü özürlü bir şeyler geveliyordu. Baktı ki ben hala üzerine geliyorum sınıfın içine benden kaçmaya başladı. Ben hiç koşmuyorum, gerek yok çünkü. Sınıfta nereye kaçabilir ki ? Kapıyı da kolluyordum, enerjim sonrası için lazımdı. Bu sınıftakilerde pek sevmezdi Canı, bana çektirdiğini de biliyorlardı. Onlar tuttu ben dövdüm. Boş bulduğum yerine sallıyordum. Bütün hıncımı çıkarttıktan sonra geçtim oturdum yerime. huur ÇOCUĞU YiNE GELDi OTURDU YANIMA
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster