O gece başka rüya görmedim. Sabah uyandığımda dayak yemiş gibiydim. Tüm kemiklerim ağrıyor, kaslarım sızlıyordu. Sevda kalkmış kahvaltıyı hazırlamıştı bile. Elimi yüzümü yıkamak için gittiğim banyonun aynasına baktığımda kendimi tanıyamıyordum. Morarmış gözler, çökmüş yanaklar, korkudan uçuk çıkmış dudaklarım.. Berbat durumdaydım. içeri geçip kahvaltımızı yaptık. Sevdaya tabiki rüyamdan bahsetmeyecektim. Biraz hava almaya ihtiyacım vardı. Sevda da aynı durumda olmuş olacak ki bugün biraz çıkıp deniz havası alalım dedi. Çıktık dışarı. Gün boyu hiç eve gelmeden deniz kenarında, alışveriş merkezlerinde dolandık akşama kadar. ikimiz de eve girmek istemiyorduk. Musallat olayı çözülür çözülmez de defolup gidecektim buradan. Saat 21:00 gibi Hasan Hoca'nın telefonu ile eve doğru hareket ettik. Biz vardıktan bi 20 dakka sonra da hoca geldi. Yine aynı eşyalar vardı yanında. Selamünaleyküm kardeşim dedi, seldıbını alıp içeri buyur ettim. Ve dünkü pozisyonun aynısını alacak şekilde salona oturduk. Tek farkla bakır tastan kez su yoktu. Onun yerine özenle kesilmiş ve üzeri önceden yazılmış kağıtları gelişi güzel koydu. Hoca lafa girdi. Dün yaptıklarımız karşımızda kim olduğunu bilmemiz içindi. Bugün yapacaklarımız ise onu senden vazgeçirmek gerekirse öldürmek olacak. Hazırsan başlayalım dedi. Hazırım hocam, tüm hayatım darmadağın olmadan şu işe son verelim artık. Yapıcaz kardeşim sen güçlü dur, Allah'ın izniyle bitiricez. inşallah dedim ve başladık!