Kapıya doğru ilerledik beraber. Tam kapı önündeyken hoca unuttuğu bir şeyi hatırlamış gibi dönüp "anlattığın hikayeye bakılırsa evle alakalı bir sahiplenme söz konusu, ama bu her neyse sana musallat olmuş. Çünkü sadece sahiplenme olsa dediğim gibi en fazla tabak çanak kırılır, kapı pencere vurulur, bilinmeyen nedenlerden yangın çıkar filan.. Ama sen bu şerliyi görmüşsün, bu da işin boyutunu çok değiştiriyor dedi. Neyse hadi Allah rahatlık versin" diyip çıktı. Çok yorgundum. Kolumu kaldıracak güçte bile değildim. Bugün yaşadıklarım bana çok ağır gelmişti, başım ağrıyordu. Sevda hemen yanıma gelip soru yağmuruna tuttu. Tabiki anlatmadım, zaten anlatacak dermanım da yoktu. Hayatım okadar yorgunum ki hemen uyumak istiyorum dedim ve yatağa attım kendimi. Resmen bayılır gibi farkında olmadan direk dalmışım. Gece tuhaf seslerle tekrar uyandım. Salonun ışığı yanıyordu. Yanıma baktım Sevda yoktu. Herhalde ona da ağır geldi uyku tutmadı diye düşündüm. Kalktım yataktan salona doğru ilerliyorum uzun koridorumuzdan. Salon koridorun en ucundaydı. Yine o iğrenç yanık et kokusunu almaya başladım. Tanrım yine başlıyorduk. Durmak istiyor, yatağıma geri gitmek istiyordum ama kontrolüm dışında ayaklarım beni salona doğru zütürüyorlardı ağır adımlarla. Hem Sevda da yatakta yoktu umarım tuvalete filan kalkmıştır. Tabi birazdan öyle olmadığını anlayacaktım..