Cinsiyeti fark etmeksizin, bir insanın iki temel güdüsü vardır,
1) Yaşamda Kalmak
2)Üremek

Hayatlarımızın akıbetini, bizler görmesekte bu iki güdü belirler.

Daha rahat kavramak için bundan 5000 yıl öncesine gidelim. Mağaralarda yaşadığımız, erkeklerin yabani hayvanları avlayıp, dişilerin ise mağaralarında çocuk büyüttüğü yıllar.

Bir erkek yabani ortamda hayatta kalabilir. Fiziksel anlamda güçlü olduğu için dışarıdan gelebilecek saldırılara karşı koyup yaşdıbını sürdürebilir. Fakat tek başına üreyip, soyunu devam ettiremeyeceği için bir dişiye ihtiyacı vardır.

Bir dişi ise, yabani ortamda kolay kolay hayatta kalamaz. Güçsüzdür ve onun korunmaya ihtiyacı vardır. O da yalnız başına üreyemez ve aslında bakarsanız bir erkeğin; kadına olan ihtiyacından çok, bir kadının bir erkeğe ihtiyacı vardır. Hem yaşamda kalmak, hem üreyebilmek için. Ancak bu durumu avantajlı hale getirip, kendisini koruyacak ve ona yavru verecek erkeği avucunun içine alabilmek için “üremek” gibi temel bir güdüyü, “aşk” gibi çeşitli duygularla süsleyerek; sanki yalnızca erkeğin kadına ihtiyacı varmış gibi lanse eser ve erkeği avucunun içine alır.

Bu noktadan sonra erkek güçlü kalıp dişiyi ve yavrusunu korumalı, onları beslemelidir. Dişi ise hem kendisini, hem de yavrusunu koruyacak erkeği bulup, tabiri caizse elinde hiçbir koz yokken basit birkaç “dokunuş” ile olayın galibi haline gelmiştir.