Gözümde mazinin canlanmasına sebep olan dumuş hocaya teşekkür ettikten sonra yarın tekrar geleceğimi söyledim. Ve eve giderken aklıma kesit kesit çocukluğumdan kareler gelmeye başlamıştı bile daha küçük en küçük hallerim bile aklıma geliyordu. Eve gittim bir duş aldıktan sonra yatağıma geçip uyudum ve o gece bir rüya gördüm hatta rüya değil kabustu adeta ağlayarak uyandım. Rüyamda Bizim evimiz de bir yılan vardı çocukken. Annem bu yılandan çok korkardı. Evin sahibi derdi. Bu yüzden bayılma hastalığı vardı yılanı görünce bayılırdı. Bize bu yılanın sokmasını ve dokunmasını önlemek için de bizi efsun muskası yaptırmıştı. Oysa yılan bize bir şey yapmazdı. Evimizin altındaki taş sahanlıkta sıcak yaz günlerinde serin taşın üzerine kıvrılır yatardı, bir buçuk metre kadar boyu vardı. Yılan bir gün evimizin yanındaki incir ağacına çıkmıştı. Annam görünce çığlık çığlığa bayıldı. Komşular koştular yılanı öldürdüler. Yataktan öyle bi zıpladımki ağlıyordum rüyalar 7 saniye derler ama ben bütün bi yaz ayını görmüştüm rüyamda adeta. O kadar uzundu ki amk film yapsak 2. sezonu çekerdi aslında ama uyandığımda nerdeyse rüyanın %90 ını hemen unuttum unutmamak içiin hızlıca olanları düşündüm. Aklımda kalanlar yukarda anlattıklarımdı... Ertesi gün durmuş hocaya rüyamı anlatmak için yola koyuldum.