Devam ediyorum.
• *
Size birde hayatımda gittiğim ilk pikniği anlatayım.. 9.sınıfım, Zeliş teyzenin oğlu Emre ile sokakta oynuyoruz, ben Emre ile oynarken Zeliş teyze ile kocası ilhan abi hazırlık yapıyorlardı, böyle piknik sepetlerini falan dolduruyorlardı. Aklıma geldi bir anda hayatımda hiç pikniğe gitmemiştim, mangal yakmamıştık, o atletli mangal yakan baba figürüne hiç sahip olamamıştım.

Böyle düşünürken Emrenin abisi var, Altay abi o çağırdı beni yanına, şöyle dedi. " Hadi git hazırlan bakıyım abininde çağır akşam avcılar tarafına balık ızgara yapmaya gidicez, senle abininde gelmesini istiyo babam " dedi. Neyse velhassıl kelam içimde sevinç çığlıkları kopa kopa gittim beyler yanlarında. Belkide bu hayatımda dertlerimi unuttuğum nadir zamanlardandı. Güzelce alabalık pişirmişti ilhan abi, bana 2 tane vermişlerdi yemiştim, yerken biraz kendimi kaptırmış olacağımki " yavaş oğlum daha var istersen, kılçığı yiyicen "dedi, Zeliş teyzem. Bilmiyordu ki böyle şeylere pek aşina değilim... Ama güldük orada.

Yani velhassıl kelam ilk defa bu kadar eğlenmiştim, bana sanki ailemle piknik yapıyormuşuz gibi hissettirdiler. ilk defa hamakta sallandım, bu tür zevklere pek alışık değildim, çocukken hiç bu kadar mutlu olduğumu, sorunlarımın kuş gibi hafiflediğini bir anlıkta olsun hissetmemiştim, Allah razı olsun onlardan benim için unutulmayacak bir akşamdı..