6. sınıftayken yaşıtlarım yaz tatilinde ailesi ile tatile giderken, sokaklarda top oynarken, dondurma yerken, ben artık kahvaltıda sadece zeytin ekmek yemeyelim boğazımızdan birkaç bişey daha geçsin diye gece vardiyasına bir konfeksiyona girdim, oradada çok terso gördüm artık o kadar koymuyor gördüğüm terslemeler. Ne demiş Üstad " Büyükken koymaz küçükken gördüysen tersoyu "

Bir yandan geceleri bir yavan ekmek yiyerek çalışmaya gayret ediyorum. Bir yandan cahil cüheyla adamların ağız kokusun çekiyorum öte yandan eve gidince o yıkıcı cümleleri duyuyorum. " Lan puştlar erken yatın ya da evden gidin eve misafir gelecek yakın arkadaşım " Beyler soruyorum size hiç misafir geleceği zaman babanız sizi evden kovarmıydı ? Biz biliyorduk o eve gelen mahlukların misafir olmadığını, o şerefsizlerin yakın arkadaşları olmadığını, biliyorduk.. biliyorduk ama sesimiz çıkmıyordu her ne kadar feryat etsekte birşey yapamıyorduk annemiz için birine gidip derdimizi anlatamıyorduk.. Sessizce gün geçtikte yavaşça eriyorduk.. Gücümüz yetmiyordu beyler siz bilirmisiniz o duyguyu ha? Allah kimseye yaşatmasın. Buda bizim imtihanımız diyoruz ne diyelim