Son zamanlarda çılgınlar gibi para harcıyor ve pederle hep kavgalı oluyordum. işte şehir dışında okumanın en zor aşamasıydı. Artık kafama kötü şeyler getirmeye başlamıştım.(intihar gibi)
Ve sonunda pederle arayı bozdum. Sağlam bir gelir kaynağım yoktu. Tek kazancım bir kafede haftada birkaç gün çalışarak günlük 50-60 liraydı. Ve bu borçlarımı kapatıp yaşamama yetmeyecekti.

O günün sabahı kalkmıştım. Yine kafamda bir sürü dert bir saatlik uykuyla işe gidecektim. Okul gibimde değildi. Tek derdim tüm bu borç batağından kurtulmak ve düze çıkmaktı. Sabah 10 da kafede olmam gerekiyordu patronlada 3-4 kez tartışmıştım geç kalmak yüzünden.

Kafeye gittim ve üstümü giydikten sonra akşama kadar eşek gibi çalıştım 50 lira için. Zaten içtiğim sigara 10 liraydı. Çaresizlikti bu. Akşam mesai kalıp ek para almak istiyordum saat gece 12 yi bulmuştu artık gücüm kalmadı bi kenara çekilip son sigaramı yaktım ve içten içten ağlamaya başladım. Bir müşteri farketmişti beni ve hemen toparlanmaya çalıştım.
-Hayırdır delikanlı noldu
+Birşey yok efendim yoruldum biraz
-insan yoruldum diye ağlamaz delikanlı bir derdin var senin anlat belki bir çözüm buluruz
+Yok efendim cidden birşey yok.
-Ne bu gurur delikanlı anlat işte...

Edit: anladım ki istek var 10 dakikaya geliyor partlar beyler