Donup kalmıştım. hiçbir şey hissedemiyordum. kalp krizi mi? babam en az bir domuz kadar sağlıklıydı. inanılmaz iyi besleniyor sigara bile içmiyordu. sporunu ekgib etmezdi fakat bu kalp krizi geçirmeyeceği anldıbına da gelmiyordu.

kafamdan yine tıpkı 10 yaşındaki Eren gibi bin bir türlü düşünce geçerken annem ve kardeşlerim aklıma geldi. olayı gazeteden öğrenmemelilerdi derken dalıp gitmiştim iremin "eren napıyorsuun su taştı" çığlıyla kendime geldim. hemen ocağı kapattı sevgiliiim iyi misin dedi. irem yalnızca kız arkadaşım değil inanılmaz bir sırdaşımdı. onun da en az benimki kadar berbat bir hikayesi vardı o yüzden yaşadıklarımı anlattığım tek insandı. gazete haberini gösterdim. yüzümü avuçlarının arasına alıp beni öptü. hadi kalk giyin ailenin yanına git yanlarında olmalısın dedi. giyinip yola koyuldum...