beyler o an duyduğum şeyler bir çocuk değil yetişkin bir insan için bile inanılmaz fazla şeylerdi. içerden sesler çok kısık geliyordu. zerrin ablanın kegib kegib şunları söylediğini duydum "boşanacaksın di mi sevgilim benim olacaksın di mi sadece benim" babam olduğunu düşündüğüm kişi ise hırıltılı bir sesle "senin için dünyadan vazgeçerim. ben de seninim her şeyim de senin sen benim tek varlığımsın hayatımın tek anlamısın" diyordu. içerden gelen inlemeler ve birtakım tokat seslerine daha fazla dayanamadım. gözlerim zaten dolmuştu hızla asansör kullanmadan merdivenlerden indim. kendimi plazanın dışına zor attım. kafam allak bullaktı. deli gibi ağlıyordum. anneme ayrı kardeşlerime ayrı babamın yaptığı bu iğrençliğe ayrı aşık olduğum ilk kadının babamın altında inlemesine ayrı ağlıyordum. şok olmuştum. nereye gitsem napsam bilmiyordum. eve gidemezdim olmazdı. hele bu halde hiç olmazdı.

koşa koşa sahile indim. ılık bir hava vardı. çimlere attım kendimi. çantayı başımın altına koydum ve yattım deli gibi ağlamaya devam ettim...