asansöre binip 6. kata çıktım. bu arada o gün cuma ve saat 6 buçuktu. aylardan mayıs olduğu için hava hala aydınlıktı. 5 buçuk gibi şirkette mesai biterdi. ben de babam daha çıkmamıştır gideyim de birlikte çıkarız diyerek ofisine gitmeye karar verdim. şirkette nerdeyse kimse kalmamıştı. sadece temizlikçiler ve güvelik vardı. hepsi de beni tanırdı. çaycı muhafazid abiyle fener-gs muhabbeti bile yaptık. 1 aydır şirkete uğramadığım için babam geleceğimi beklemiyordu. koridorun en sonunda soldaki odaya doğru yöneldim ve tam kapıyı açacakken içerden çok kısık gelen seslere kulak kesildim.