bilen bilir ankarada 27 yıldır seyyar köfteciyiz. babam içerde dizisi başladıktan sonra çok değişti. işe giderken önlük yerine takım elbise giyiyor, olur olmadık yerde elin adamlarını oğlummm diye kucaklayıp kendine zorla kemal baba dedirtmeye çalışıyor, kemal baba diyene köftenin yanında ayran ikram ediyor.

geçen gün beni arayıp içerde misin evlat diye sordu. yok baba arkadaşlarla halı sahadayım dedim. "baba yookkk" diye celallendi, tezgaha gel diye çağırdı. yanına gittim; bunlar merhametim diye mangal külünü yere döktü, bu da gazabım diye içinden közü alıp cozzzzz diye sırtıma bastı..
eve geldim başımdan geçenleri anneme anlattım. babamın sırtıma köz bastığını duyunca kadıncağız hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. ne oldu anne sen dedem ölünce bile bu kadar ağlamamıştın dedim. hiç ana yüreği dedi.
o arada perçeminden yüzüne dökülen birkaç damla saç teli dikkatimi çekti. eşarbını tutup aşağı çekmemle birlikte beynimden vurulmuşa döndüm.
dizideki kebapçı celalin karısı sarışın diye 52 yaşındaki anamın da saçlarını zorla sarıya boyatmış orunzbuevladı.

bu sabah da zorla meslek lisesinden kaydımı sildirmiş beni zabıta karakoluna yerleştirmek için. bu tabi belediyeye gidip içinize köstebek yerleştiricem falan diye konuşup benim adım kebapçı kemal diyerek zabıta amirine posta koyunca akşam tezgahı bastılar.

27 yıllık ekmek teknemize şu an el konuldu. babamı da kamu malına zarar vermekten gözaltına aldılar. amk delisi silah ruhsatı olmadığı için av bayisinden havalı tabanca alıp demir mermi sıkınca zabıta arabasının cdıbını kırdı.
hayatımız karardı resmen..