Yapmam gerekeni yaptım. Kurduğum her kelime basit, ama yazarken bana öyle zor geldi ki. Terk edilmek, kenara atılmak, sevilmemek çok koymamıştıda doğum günümde nişan yapması çok koymuştu be.

Hayatta tutunacak bir dal arar herkes, bulduğunda sımsıkı tutunmak gerekir, ama o tuttuğun dal kırılınca sizde ortadan ikiye kırılıyorsunuz panpalar. Gelecek yine o mutlu günler diye diye 24 yaşıma geldim, o günler gelmedi hiç.

5 senemi çalıp giden kızda, o körü körüne sevip bekleyen o masum çocukta kayboldu gitti. Benliğimi kaybettim artık. Hangi içkiyi tüketirsen tüket dindirmiyor. Hayatımda bir değişikliğe giderek böyle bir mesaj attım, mutluluk sana gelmiyorsa sen ona git mantığıyla içimdeki o kaybedenin gırtlağına yapıştım artık.

iyi söylemiş müslüm gürses; "herkesin acısı, sevgisi kadar." Kaybeden olmak bir kaderdir, ancak kaybedenliğin içinde boğulmaya devam etmekse bir tercih. Bugün o içimdeki çocuğu yaraladım, öldürebildim mi? bilmiyorum. Ama en azından bir adım attım heralde.

Sizi siz yapan değerlerden vaz geçmek geçmişinize ihanet değil, geleceğinize yatırım yapmaktır. Ben bir kaybedenim, yüzlerce kişiyi sevebilmiş ancak bir kişiye aşık kalabilmiş bir kaybeden. Geceniz güzel olsun.