cenaze taziye isleri derken dört beş gün geçmişti. Okul başlamıştı artık ama ben hala gidememistim gitmek istemiyordum zaten artık hem sogumustum iyice hemde burayı boyle bırakıp gidemezdim. Akrabalarımdan herkes gitmem gerektiğini söylemiş olsa bile gidemezdim diye düşünüyorum. Şimdi kalkıp gitsem bu ev ne olacak ? Nasıl birakacagim babamin annemin yadigarlarini bu şekilde. gittigimde canım daha çok yanacak biliyorum kalmak istedim hep bu yüzden

Bu dört beş gün ölüm gibi geldi bana. Öylesine amansız öylesine sonsuz bir bosluktaydim sanki , ne tarafa dönsem yüksek yüksek kayalar konuyor gibi hissediyordum önüme. Beyza ile de konuşma şansım olmadı bir iki gündür olayı haber verdim ona gelmek istedi ama izin veremezdim ona o kadar fazla ihtiyacım varken beni bu halde görsün istemiyordum. Şimdi belki gitmiştir okula belki burda değildir diye geçiyordu içimden bir yandan da gitse arar ben gidiyorum derdi diye teselli ediyorum kendimi