Olaya el attım ve samimi bir şekilde lütfen dedim.Zar zor kabul ettiler. Gamze çok mutlu olmuştu. Onun mutlu olması beni de nutlu edyordu. Sessizce aramayı unutma dedim. Küçük bir vedalaşmadan sonra oradan ayrıldılar. Dayım yine klagib işini yaptı ve "vay kerata vaay, sen de az çakal değilmişsin".Yav dayı bırak saçmalama...

Akşam olmuştu yorgun yorgun eve gittim. Tüm yorgunluğumu alacak olan o telefon çaldı ve Gamze'ydi arayan. Açtım ve sesini bekledim.
G=Alo snowyice nasılsın.
B=iyiyim seni sormalı.Sen nasılsın ?
G=Sayende daha iyiyim.Çok teşekkürler.Ne dersin yarın bir cafede buluşalımmı ?
B=Olur tabiki saat 2.00 gibi uygun mu ?
G=Ne zaman istersen.
B=Görüşürüz.
G=Görüşürüz.
Ertesi günü sabırsızlıka bekliyordum. Tabi dayımdan da izin almıştım. Adeti bozmadı ve vay namussuz dedi. Kafa adamdı be dayım arkadaş gibiydi.. Geçtim yatağa ve uyumayı bekledim..