beyler saat 9 da hazırlıklara başladım balkona çıkacak Türk bayrağı tutarak saygı duruşunda duracaktım. ne olduysa ondan sonra oldu. Kahvaltıda süt içmiştim. Miğdem allak bullak oldu. Saat 9 'u 4 geçiyordu. sanki beynim solcu bağırsaklarım sağcıydı. ayakta duramıyor. durmaya çalıştığım yerde sıcak ve etkisiz küçük osuruklar bırakıyordum. takları bağırsakta zor tutuyordum. Atama olan saygımdan dolayı yapmamalıydım fakat sağcılar kazandı. Türk bayrağını usulünce masanın üzerine serdim ve tuvalete doğru yol almaya başladım. Saat tam 9 'u 5 geçiyordu tuvaletin taşına doğru uzamış fakat henüz zütümden kopmamış tak ve ben atamıza saygı duruşuna geçmiştik. Daha sonra olanlar oldu tuvalette atamızın silüeti belirmişti. baktı suratıma uzun uzun ve şu cümleyi kurdu :

" Hebele Hübele EĞvLe eğvLe "

dedim "atam ne diyorsun sen ki türk alfabesini getirdin bu nasıl cümle allasen"
dedi ki "gibtirme şimdi alfabeyi huur çocuğu"

ben artık anancı bir ataya saygı duyamam. ben artık dexerciyim.
hatta tayyibin zütünün kılıyım

adettendir buda böyle bir anımdır