Eski ben geldi aklıma, asosyallikten kurtuldum derken farketmeden o iğrenç insanlardan birine mi dönüştüm acaba? Bende bakkal ve ev arasında yaşarken hepsini aptal olarak görüyordum.Şimdi ise onlarıda benim seviyemde görüyorum, yalnızca insanların adi olduklarını bildiğimden kullanmasamda onlardan daha üst seviyede empati kurabileceğimi ve temiz kalpli olduğum düşüncesindeyim. insanlar,insanlar çok iğrenç panpa ve belki onlar kadar iğrenç olduğumu düşünmek zihnimi allak bullak ediyor. Okuyunca farkettim eski Sapistten çok uzaklaşmışım ama depresifken içinde bulunduğum his, nefesimin daralması bunlar olmadan yaşamak biraz daha iyi,"deliriyor muyum?" Diye düşünmek kötüydü panpa.Ben kaçar.