sadece dolaşıyorduk konuşmuyorduk. kızlar vardı sınıf kapılarına yaslanmış takılıyorlardı. erkekler ayrı alem falan. bi kaç kızla göz göze geldim zeynep farketmemişti. bizim devrelerden tanımadığım kız çok nadirdi.
çok samimi olmasa da aynı ortamda bulunup sohbet ettigim bi kızla göz göze geldim adı nazlı mı neydi. öfkeli bi şekilde bakıyordu. gerçekten öfkeli öfkeli bana ve zeynepe bakıyordu dedım noluyor amk kızı bana mı yürüyon.
adeta pelinsuydu nazlı dediğim kız. aq sen kim kopeksin ki zeynep'ime oyle bakıyon züt. aynı ortamda bulunduk 2 sohbet ettik diye ne bu tavırlar. içimden biraz saydırıp neyse dedim.
pek takmadım. koridoru tavaf ederken zeynep'in yönelttiği soruyla heyecanlandım amk

zeynep: panda çıkışta da çalışsak daha iyi olmaz mı sence de?
ben: o-olur tabi de nasıl yapıcaz(heycandan kekeledim başta amk)
zeynep: bizim ev boş oluyor annem ve babam çalıştıkları için. ben eve gittikten 2 saat sonra falan geliyorlar. istersen onlar gelene kadar bizde çalışabiliriz ne dersin?
ben: senin için bi sorun olmaz mı sence de? benim yüzümden zor durumda kalmanı istemem (aq heyecandan kendimi gibicem hala alttan almaya çalışıyorum)
zeynep: sanmıyorum ya annemler gelmeden çalışmaya son veririz haberleri olmaz zaten.
ben: bana uyar. öyle diyorsan öyle olsun.


son parttı dışarı çıkıyorum şimdi görüşmek üzere