Ulan dedim vay huur çocuğu. O an o muallaknin üstünden arabayla geçmek geldi aklıma. Fırladım arabaya, kontağı çevirdim, vitesi 1e taktım ayağımı debriyajdan çekmeden sürekli gaz veriyorum. Araba bir adim ileriye gitse kendimi durduramam ezerim bini kendimi biliyorum. Bekledim, mahalle ayaklandı ben o huur evladını ezmedim. Hatunu bırakıp dönüp gitti. Biraz yatışmaya çalıştım sonra peşinden gittim, bulamadım. Şarap içmek istedi o an canım. Hani bu 15 liraya olanlar var ya adı divino mudur nedir. Onlardan aldım daha tekelden çıkmadan diktim kafaya. Sokaktan son sürat geçip klagib dertlendiğimde içtiğim sessiz sakin olan mekana geçtim. O ara mesaj geldi. "Hayırdır reklam" yazıyordu. "Atarlıyım" dedim. "Kime" dedi. "Herkese... " yazdım. "istersen geleyim konuşalım" dedi. Ne geleceksin yarram ? Nereye geleceksin kapıya kadar adamlarla geliyorsun sen ne ayaksın ananı avradını giberim diyemedim. "Gel" dedim...