Merhaba panpalar. Size ilkokulda başımdan geçen bi olayı anlatacağım. Hiç uzatmadan başlıyorum.

Evet beyler. Ben çocukken de şimdi olduğum gibi kelimenin tam anlamıyla sorunlu biriydim. O kadar utangaçtım ki yemin ederim hoca soru sorduğunda yanına gidip kulağına söylüyordum cevabı. Şanslıydım ki bunu sadece bizim sınıftakiler ve benim öğretmenliğimi yapmış Eylem Hoca biliyordu.

Ancak söylediğim gibi utangaçlığımı hat safhada yaşadığım için tüm okula rezil olmam pek uzak bir tarihte gerçekleşmeyecekti.

Kış gelmiş ve havalar soğumuştu. Annem artık nasıl başarmışsa bere giydiriyordu bana okula gidince. Bu iyi birşey. Ama kışın giyince iyi birşey.

ilkbahar gelmiş ve havalar ısınmaya başlamıştı. Herkes mont, atkı, bere vs giymeyi bırakmış ama ben bere olayını çözememişim. Bereyi çıkarırsam çok ayıp birşey yapmış olacağımı düşünerek bere takmaya devam ettim. Bir gün başka bir öğretmen bahçede beni öyle gördü ve beremi çıkarmaya çalıştı. Başardı da. Aq nasıl bi hayal kırıklığına uğramışsam ağlaya ağlaya eve koştum. Tabi tüm okul beni gördü. Rezil olmuştum aq.

Bu da böyle bir anımdır panpalar.

Bu yazdığım şey Eylem Hoca'ya yaşattığım sıkıntılardan sadece biri. Allah bilir daha neler yapmışımdır Eylem Hoca'ya. Aslında özür dilemek gerekir kendisinden. Facebook'uda var bende. Var dediğim arkadaş değiliz ama facebook'unu biliyorum. Aq hala utanıyorum valla. Benden adam olmaz galiba