Uyanıp giyindiğimde annem hala uyuyordu. Ben yine de hazırlanıp çıktım evden. Bir meraka sürükleniyordum. Aşağı indiğimde kıza mesaj attım çoktan hastaneye gitmiş bile. Hastane oturduğumuz yere yakın zaten, çarşının başında. Sabah sigaramı yakıp yürümeye koyuldum. Her an annem arar korkusuyla telefona bakıp duruyordum bu arada. Şimdi merak eder, telaşlanır. Buna hakkım olmadığını düşünürüm hep.

Hastanenin önüne gelince kızı aradım nerede olduğunu öğrenmek için. Hastanenin ön bahçesindeydi. Bu güneşin altında beklememek için arka taraftaki bahçeye çağırdım, hem daha fazla gölgelik vardı. Bir banka oturdum beyler bekliyordum. Kız hastanenin köşeyi dönüp bana doğru yürürken başımdan aşağı kaynar sular döküldüğünü hissettim. Bir an bacaklarım boşaldı. Beynim bocaladı. Kız aksıyordu beyler. Yanlış hatırlamıyorsam sağ bacağından aksıyordu.