Annemle beraber salona geçmiş, kitaplarımızı dizimize koymuş, ellerimizde birer fincan çay Elifi konuşuyorduk. Daha doğrusu annem soruyor ben cevaplıyordum.

- ilk sınıfta gördüm onu. Geç kaldı derse. içeri girince de yer olmadığından benim yanıma gelip oturdu arkadaşıyla beraber. Çok güzel gözleri vardı. Aynı seninkiler gibi işte anne. Daha sonra bahçe de yanımıza geldiler. Çakmağımı istedi benden. Yanıma oturdu. Sanki hayatıma kuruluyormuş gibi yanıma oturdu. Sanki yerini belli ediyormuş gibi. Babamın öldüğünü anladı hatta. Sadece tek cümlemden anladı. Yıllardır benim içimde hüküm sürüyormuş gibi anladı beni. Çakmağımı alırken elim eline değdi. Çekmedi elini, bende çekmedim bir süre. Kilitlenip kaldık sanki. Dünya birkaç saniyeliğine sahnesini bize bıraktı sanki. Her yaşam irkildi sanki sonra sert ve yalın. Dolmuşa binmeden elimi tuttu. 'Başın sağolsun' dedi. Cevap bile veremedim. Gözlerimden anlamıştır zaten. O kadar şeyi anlayan bunu da anlamıştır herhalde.

+ Ona aşık olduğunu da anlamıştır o halde.