Merhaba panpalar. Size bi konuda danışmak istiyorum. Lütfen ciddiye alın

Evet beyler bende birçoğunuz gibi asosyalim. Ya da fiziksel özelliklerim ve tipim yüzünden asosyal olmaya mahkum olmuş bi panpanızım.

Önceleri bundan çok fazla rahatsız olsamda 20 yıl böyle geçince insan alışıyo ve sevmeye başlıyo kendi kendine olmayı.

Şu ana kadar samimi olduğum iki arkadaşım vardı. 8 yıllık arkadaşlardı kendileri. Ama 1.5 senedir artık onlarla bile görüşmüyorum. Bu durumuda sevdim açıkçası. Çünkü arkadaşlarım olsaydı eğer birgün birisinin kavgası, ondan sonraki gün diğerinin başka bi sorunu vs vs. Eğer sevgilim olsaydı, onun doğum günü, sevgililer günü, yıl başı hediyesi, tartışma saçmalıkları falan filan. Yani bi huzur kalmazdı.

Asıl meseleye gelecek olursak üniversiteye 3. senemde ancak girebilecem ve bu üniversitede yaşadığım şehirde olacak Allah'ın izniyle. Yani yurttan arkadaşlar ya da ev arkadaşı saçmalığı falan da olmayacak.

Sorum şu şekilde: Üniversiteyi hiç samimi arkadaş edinmeden bitirebilir miyim?
Kız arkadaşı sormuyorum bile *

Cevaplarınızı bekliyorum panpalar. Kendinize iyi bakın

ÖZET: ÜNiVERSiTE HiÇ ARKADAŞ EDiNMEDEN BiTiRiLEBiLiR Mi?