O an sadece susup gözlerinin içine baktım çünkü duyduklarıma inanamadım gerçekten bunu yıllardır aptal gibi cesaret edemediğim platonik aşkım söylüyordu ve sessizliği o acı veren cümlesi bozdu."Benim artık sözlüm var lütfen kusura bakma böyle olsun istemezdim" deyip yüzüğünü gösterdi. içimden bir şeyler koptu hayatım film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti resmen.O an gözümden iki damla yaş süzüldü ve ondan özür dileyerek koşa koşa mekandan uzaklaştım ciğerlerim dolana kadar aralıksız koştum ve koşarken sadece ağladım yorulunca bir duvar köşesine çöktüm ve bu yaşananların bir kabus olduğunu düşündüm sadece bir kabus.Çok kötüyüm şu anda. Sizden ufak bir ricam var bu yaşanmışlığımdan bir ders çıkarın. Seviyorsanız ne olursa olsun söyleyin ben mutlu olamadım bari siz mutlu olun arkadaşlar. Okuyan okumayan herkese teşekkür ediyorum dertleşmek isteyen olursa mesaj atabilir bir hatam olduysa affola hayırlı geceler.