Beyler bir babalar günü daha geldi çattı işte tam 11 yıl oldu 11 yıldır burnumda tüten o koku o hasret ulan amk küfür etmemek elde değil beyler 11 yıldır hiç bitmeyen öfke sinir intikam hırsı bitmek tükenmek bilmiyor inananın 15 eylül 1994 bir çocuğun hayatının sadece başlangıcı imiş be şu dıbınakoyduğum yerinde fakir bir ailenin fakir bir evladıyım amk cebimde ne varsa son paramdır bir kumbaramda birikimimde yok amk ha birde kendimi size acındırmak filan değil amacım sadece içimi dökmek istriyorum mezarına gitmeye bile utanıyorum babamın belki istediği gibi biri değilimdir diye şeker yani madde kullanıyorum arasıra belki ama ben iyi bir insandım lan iyi bir insandım dıbınakoym çok güzel bir hayatım vardı amk ne güzeldi mutlu neşeli bir aile ve mutsuzluğa hızla ilerleyen felaketleri eşliğinde getiren hazin sonlar ne oldu böyle bize ne oldu bana neden böyle oldum neden büyüdüm amk neden üzülüyorum neden canım acıyor ve bir mezarın başında ağlıyorum suçum günahım ne amk nerde yardıma muhtaç birini görsem hemen kendiliğimden kalkıp giderdim oturur dertleşir karnını doyurur yapabiliceğim bir kaç isteğini yerini getiririm halende öyleyimdir yani kalbim o kadar ince o kadar temiz o kadar iyi bir insandım ki ulan amk 2004'te oldu olan o uğursuz yıl o nefret ettiğim gün geldi çattı kaderimde varmış öyle diyorlar gibeyim böyle kaderi neyse işte 2004'te benim bir büyük abim bir akşam vakti öldü onun haberi ile yıkıldım küçüktüm o zamanlar o küçük bedenim kaldıramadı 12 yaşında bile yoktum belki o pgiboloji ile kardeşimin cenazesine birkez daha sarılıp eve 1 hafta filan gitmemiştim içim paramparça idi aradan 1 sene bile geçmemişti aylar sonra 2005'e girmiştik bir sabah kalktım evimizin bahçesi insanlardan geçilmiyor tıklım tıklım amk herkes bir üzülüyor bir ağlıyor anlatamam bahçeye doğru minik adımlarla uyku sersemliği ile yürüyorum ufak ufak yerde bir cenaze küçücük bir çocuğum ne bileyim ne olduğunu ama korkmuştum o an çok korkmuştum ilkte yanına gitmeme izin vermemişlerdi sonra ağladım yalvar yakar bıraktılar açtım baktım babam sarıldım saçlarını okşadım öldüğünü anlamıştım içim nasıl yanar nasıl kanar anlayan bir kaç arkadaş vardır sanırım beni neyse biz aldık babamı cenaze aracı filan derken mezarlığa geldik mezarlıkta son defa sarıldım babama orada bırakmıştım bütün umudumu neşemi mutluluğumu hislerimi gülüşümü kalbimi aklımı herşeyim orda o mezara gömüldü babam ile. ilk zamanlar inanmak güç geliyordu babamın ölümü bana çok zordu o yük belimde sırtımda bir garibim babaannem var allah ondan razı olsun o bize bakıp büyüttü bizi yedirdi içirdi hiçbirşeyimizi ekgib etmezdi yani kendince durumuna göre tabi herşeyimiz yoktu yani babaannem emekli aylık ne bileyim işte bir 900 lira filan mı ne alıyordu babam ile abim öldükten sonra ablam diğer abim ben ve küçük kız kardeşim annem ve nenem ile 6 kişi idik birde ölen abim diğer abimin elinde kucağında ölmüştü pgibolojisi gidik bayağı çalışmaz etmez bu zamana kadar hep bizden geçinir yavşak pgibolojim bozuk ayağına gerçi kızmıyorum ona ama neyse işte ablam zaten çalışmaya yetmiyordu gücü nereye girse illaki bir huur cocugu ablama kötü niyetle bakıyor asılıyorlar filan olayından nenem ablamın çalışmasını istemezdi tabi eve nenemden sonra bakan ben oldum getirdiğim para zaten yetmiyor ne bana ne aileme amkdm yerinde çok zor yaşamak inan fakirsen intihar et fakat benim bir küçük kardeşim ile bir annem var ablam evli zaten ben o iki varlık için yaşama göğüs geriyorum inanın beyler şu babasını sevmeyen ibineleri gördüğümde onları böyle döve döve öldüresim geliyor bazen tek başıma bir parka gider otutururum paket sigaramı yanıma katıp sigaramı alırım baba - oğul parkta oynayan insanları izler izler ağlarken dudaklarımın etrafını kaplayan yaşlar arasından yudumlayıp sigaramı üflerken yandığı canımın acısını nasıl anlatayım ne bileyim bende isterdim düzgün bir evim mutlu bir annem olsun üzülmeyen bir annem ulan annemin bile suratına bakamıyorum üzüldüğümü görüp üzülmesin diye amk sabahın köründe işe gidip akşam gelip evde durmuyorum sokağa cıkıp turlarım tek başıma kimseyle myhattap olmam öyle yanıma gelmek isteyen yalaklar olsada neden okuyamadım lan amk parası olmayan okuyamıyor bile bu gibtiğim yerinde herşey para olmuş amk bende isterdim okumayı böyle olsun istemezdim okulu bırakıp çalışmak zorunda kalmayı kim isterdi kimse istemezdi görüyorum bazen böyle zengin züppeleri baba parası ile altında bmw audi mercedes ile filan gelir kızlar para filan hiçbirşey giblerinde değildir amk ezmeye çalışırlar ya beni gibesim gelir oracıkta onları ama ne yaparsın ekmek parası işte ben aileme bakmak için mecburum öyle huur cocuklarının tavrına işte diyorum ki beyler üzülün ağlayın gidin sevdiğiniz insanları bir kez daha sevin bir daha görme fırsatınız olmayacakken annenizi üzmeyin babanızı üzmeyin ne bileyim amk sürekli neşeliymiş gibi görünün zor biliyorum ama ne yapalım şahsen annem ve kardeşim olmasa coktan intihar etmiştim ama boşverin işte beyler anlatamıyorum k.b beyler bu kadar .