11. Sınıftaydık beyler aylardan nisan ya da mayıstı okulların kapanmasına doğru ilerliyorduk. Havalar güzel olduğundan daha bir canlıyız ve bu güzel havada ders işlediğimiz için hayata sövüyoruz.

Neyse 5.saat edebiyat dersi geldi çattı o günde Günlük konusunu işliyorduk herkes tuttuğu günlükleri anlatıyor falan sohbet tadında bir ders geçiyordu. Sıra Emre arkadaşımıza geldi.

H: hoca E: emre

H: "Emre sen anlat bakalım tuttuğun günlükleri"
E: "Hocam ben 12 yaşındayken 7 gün boyunca günlük tuttum."(yutkundu)
H: "ee sonra ?"
E: "Sonra annem günlüğümü sobaya attı"

O anda ben dahil herkeste bir kahkaha tufanı koptu. Herkes Emrenin suratına taşşakları vuruyor. "Sobaya atılacak başka şeymi yoktu amk salağı" diye dalga geçiyorlardı. Hocada bıyık altından gülmeye devam ederken Emre ciddiliğini koruyordu ve devam etti "Sobaya atıcağımız hiçbir şey kalmamıştı hocam bende ısınmak için günlüğümü feda ettim." O an herkes duraksadı. Taşşaklar pantolonlara geri girdi ve hoca dahil herkes bi dal sigara yakıp çantalarından çıkarttıkları votkalarla eşlik ettiler.

Buda böyle bir anımdır.