/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +6 -1
    Boşver dedi yani anlayacağınız gecistirdi
    Ben tabi o zaman birşey demedim demezdimde ne diyeyim ki babama .
    Günler çok hızlı geçiyor yeni arkadaşlar ediniyordum bizim evin alt tarafı ormanlikti .
    Birde ormanlık yere gitmeden bir ev daha vardı . ordaki arkadaşlarımı tanırım . birine memiş deriz Küçüklükten beri biraz korkaktır . sanırım adı Mehmet idi . diğeri ise murat oda memiş den bir yaş küçük .
    Bunlarla gittik olaydan 10 yıl geçtiği için yanımda kardeşim olup olmadığını hatırlamıyorum bile bir ev vardı ormanligin derinliğinde . gittik girdik evin içine tabi çocuk luk sen nabiyorsun milletin evinin içinde . girdiğimde inanılmaz bir görüntü vardı evin içinde mezar vardı . çok garip ve ilgimi çekmişti ama o eve bir daha gitmedim
    Tabi o an aklıma bu gece ölmek istedim şarkısı varya pembe mezarlık o geldi eve geri dönüyorduk . zaten akşam ustu olmuştu .
    Bizim komşularınımiz da vardır yani babamın öğretmen arkadaşları . hala gorusmekteyiz . onlar gelir hanımları ile sohbet ederlerdi . biz çocuklar bir odada takilirdik . o sırada camdan biri tıkladi ben ise. Çok korkuyordum neden mi ?
    Biz 3. Katta oturuyoruz .
    Gittim anneme koştum anne anne cama biri tıkladi diye ama annem arkadaşları ile olduğundan fazla asmadi ..
    Not :Arkadaşlar olay eski olduğundan bazı kısımlarını yazıyorum hepsi aklımda değil .
    ···
   tümünü göster