şok olmuştum ağzım açık telefon kulağımda 5 dakika donakalmıştım. canseli aradım sonra.
“aradığınız numara kullanılmamaktadır”
lan felç olmuştum galiba baya bir hareket edemedim. hemen koşup üniversite kampüsüne gittim. akşama kadar bekledim. dersten çıkması gereken saat geçmişti ama yoktu piyasada. tonla insan vardı nasıl bulacaktım muallaktı ama beklemek zorundaydım. başka çarem kalmamıştı.1 gün bekledim,2 gün bekledim yine yok ortalıkta. artık ümitlerim iyiden iyiye tükenmiş ağzıma yemek sürmüyor annemin zar zor ağzıma tıkmalarıyla ayakta duruyordum.3.gün gördüm canseli ama gitmedim yanına illa ki derya da gelecekti yanına 5 dakika sonra derya da geldi. koştum o tarafa doğru.”derya” diye bağırdım beni görür görmez arkasını dönüp yürümeye başladı. önümde turnikeler ve güvenlik engeli vardı. metroda az yaptığımız iş değildi koşma temposuyla atladım turnikeden arkamdan güvenlikler fırladı. deryaya yetiştim nefes nefese
-konuşmamız lazım
---ne konuşucaz be gerizekalı, deyip okkalı bir tokat vurdu. babasının kızıydı belliydi.
-gelemezdim, anla beni,bir kere olsun dinle, derken güvenlikler koluma girmiş torba tulumba zütürüyorlardı.
--- bir daha karşıma çıkma. çıkarsan senin için çok kötü şeyler olur.