Geçen mahallede yürürken ali abiyle karşılaştık, puşt gibi bakıyordu yine, "alinin yannanında değilmiş askerlik" dedi bana. Yılların ağzına pelesenk ettiği bir laftı bu, mahallenin gülüydü ali abi, zamanında babası çok dövmüş bunu askere gitsin diye, bu da tutulmuş bi huurnun arkasına gitmemiş askere, o köşe senin bu köşe benim kaçmış durmuş, peder de rahatsız tabi durumdan, çat bi ihbar, jandarmalar koluna girmiş ali abinin, bir sorup bi soruşturma, demişler diyarbakır silvan jandarma alay komutanlığı.

Asker kaçağı olduğundan davul zurnayla omuzlarda taşıyamamışlar ali abiyi, öyle bir selam bir veda mahallenin ortasında tutmuş zütürmüşler askere, peder de dışardan olanları izliyormuş gururla, oğlu askere gidiyor ne de olsa, ali abi kollarında 2 tane jandarma, önünde komutan, direksiyonda astsubay olan askeri aracın camından kafayı çıkartıp puşt gibi bağırmış kalabalığa;

Alinin yannanında değilmiş askerlik !

Mahalleli anlamamış vaktiyle ali abinin bu lafını, peder huzursuzlanmış tabi, ali askerliği yakacak demiş mahalleliye. Gel zaman git zaman 3-4 ay geçmiş, ali abinin sevdiği kız başka bir adama kaçmış, peder vefat etmiş, ana per perişan, kardeşler daha ufak.. Mahalleli biraz sabır, ali bir gün gelir, ali gelene kadar sana biz bakarız, alide askerde bize bakar zaten demiş. Bir hafta geçmeden gelmiş ali abi, kolunda iki jandarma, ağzı yüzü kan içinde, elinde bir kağıt.

Demişler hayırdır ali niye geldin ? Cevap yok tabi, puşt gibi bakıyormuş sadece. Mahalleli kağıda bakmış, askeriye akli dengesi yetersiz diyip çürük raporu vermiş, askerde de baya dayak yemiş zaten, ali abi askerliği yakmamış belki ama kafayı yakıp dönmüş mahalleye. Jandarmaların bunu tutup askere zütürdüğü günden bu yana başka da bir şey dememiş kimseye. 28 yıl geçmiş üzerinden ama konuşurken 4 kelimeyi geçmemiş ali abi.

Eskiden şen şakrak bir adammış, şimdi sadece puşt gibi bakıyor. Bu değişimin sebebini karşımda duran adamın gözlerinin içine baktığımda artık bende anlayabiliyorum;

Ali abi'nin gerçekten de yannanında değilmiş askerlik.