ben tabi gözlerimi de alamıyorum güzelliği karşısında. onunda suratında buruk bir ifade var ama o da bende etkilenmişti. bakışları belli ediyordu. birer kahve söyledikten sonra tek tük nasılsın falan konuşmaya girmeye çalışıyoruz ikimizde. ama ikimizde tam anlamıyla ağzımızı açıp kesin ve net sorular sormuyoruz ağız içiyle. sonra geçmişteki tecrübelerimin kanatları altına girerek büyüklüğümü göstermeye başladım.

-geçen gece için özür dilerim deniz. gerçekten senle ilgili bir durum yok. benim kendimle yaşadığım çatışmaların arasına sokmak istemiyorum seni. senin bulutsuz bir gökyüzün var. ben bulutsuz gökyüzüne düşen bir yağmur olurum. bunu biliyorum. ben senin isteyebileceğin bir insan değilim. benim geçmişim yalan ve izlerle dolu.

-ben hiçbir şeyi umursamıyordum halidaki. senin yanında hiç kimsenin yanında olmadığım kadar huzurlu hissediyorum kendimi. ve ne hissediyorsam onu söyledim sana. sense beni kestirip attın.

-seni hayatımdan çıkartıp atmak istemiyorum. ileride neler olur neler yaşanır bilmiyorum. ama isimsiz bir ilişki olsun bizimkisi. ne sen beni kıskan ne ben seni. beni sorgulama. bende seni. eğer bu şekilde denemek istersen ben varım. ama ben bunu istemiyorum dersen buna da varım. ama ister istemez aynı ortamda olacağız. önümüzde uzun zaman var. bi küslük olsun istemem.

-peki tamam madem öyle olsun.

-nasıl olsun ?

-isimsiz bir ilişki gibi olsun.

bunun üzerine yavaş yavaş karabulutlar dağılmaya başladı. ortam biraz daha yumuşamıştı artık. tamamen gülmesede yaptığım hareketlerime , ara ara yaptığım ufak espirilerime buruk bir tebessüm atıyordu deniz...