(yazdığım yazıyı Turanşah Mirzayev adında birisinden alıntı yaptım)
Evinizin kapıları kilitli, pencereleri kapalı, perdeler çekilmiş, hiç bir ışık-sokak lambası yanmıyor. Mahallenizdeki trafolar sabote edilmiş, telefonlarınızda şarj bitmiş ve kimse ile haberleşemiyorsunuz. Okulunuz, işiniz falan yok çünkü silahlı teröristler her tarafta devriye geziyor. Gene bu durum sürerken evinizde uyuyorsunuz, her yer karanlık... Aniden bir gürültü oluyor, yattığınız yerden fırlıyorsunuz, telaş ile ayağa kalktığınızda gözünüzü alan fener ışıklarını farkediyorsunuz. Çok uzakta değilsiniz aynı evin içindesiniz, bir kaç kişi üzerinize silahlar doğrultmuş bağırıyor. içlerinden birisi yanına yaklaşıp silahının kabzası ile kafana vuruyor ona karşı koymak istiyorsun ama evindeki tek silah mutfaktaki ekmek bıçağı, o da epeydir bileylenmemiş zaten. Silahlıların suratına bakınca onların kürt teröristleri olduğunu anlıyorsun. Teröristlerden birisi evin diğer fertlerini de yanına getiriyor. Hepsi ağlıyor ve elleri kelepçeli. Bir an düşünüyorsun 'Ya bu teröristler doğuda değil miydi? Burası nere orası nere?' Sen bunu düşünürken bir tekme yiyorsun, Yat yere! dediklerini işitiyorsun. Yete yatarken bunu söyleyenin kim olduğuna bakmak için kafanı hafifçe kaldırıyorsun, bir an şok oluyorsun ''Aman Allah'ım bu karşı apartmandaki Azat Bey değil miydi? O iyi bir kürttü... Nasıl olur?'' . Bütün aile göz yaşları içinde elleri kolları bağlı halde yere yatmışken teröristlerden birisi evi arıyor, yatak odasında döşeğin altındaki iki çeyrek altın ve gelecek ayın kirası vardı ama artık yok, kürt komşunuz Azat Bey'in dostlarından birisi kürt halkının geleceği için el koydu! Azat Bey yaşlı babana bir tekme vuruyor, Şu arabanın anahtarını ver bakalım diyor ve arabanızda elden gidiyor. Evdeki bütün değerli şeylere el konulduktan sonra sıra eğlenmeye geliyor. Azat Bey senin kız kardeşinin yanaklarını okşuyor, daha sonra gözlerinizin önünde ona tecavüz etmeye başlıyor, bunu gören annen kalp krizi geçiriyor, baban ise şoka giriyor ve gözlerini dahi kırpamıyor. Gözlerinin önünde çok samimi kürt komşunuz evinizi soydu, 17 yaşındaki kız kardeşine tecavüz etti, annen kalp krizi geçirdi sanırım bir kaç dakika içinde müdahale edilmez ise ölecek, babanın durumu meçhul, çaresizsin, gözyaşları içinde yerde olanları izlerken aklına bir zamanlar Pis faşist, ırkçı yobaz! dediğin Türk milliyetçilerinin sözleri geliyor. Sonra aranızdan su sızmayan Azat Bey ile olan hatıralarınız aklınıza geliyor, şuurunuzu biraz toparlayarak huur çocuğu Azat, dıbına koduğumun kürdü! diye bağırıyorsun, Azat ve arkadaşları işlerini bitirmişlerdi az önce, Azat bu laflara gülümseyerek tetiği çekiyor ve senin beynini uçuruyor.
Burada yazdıklarımın başınıza gelmesini istemiyorsanız silahlanın. Örgütlen-Silahlan diye diyoruz ama umursayan yok. Mülteci olmak istemiyorsanız, kız kardeşlerinizin ucube bir kürt tarafından tecavüze uğramasını istemiyorsanız elinizin altında bir silah bulundurun, mümkünse şehir dışı ormanlık alanlarda atış talimi yapın, ava gidin bu sizin atış becerinizi arttırır. Çok geç olmadan...