"KARA TiREN GECiKiR BELKi HiÇ GELMEZ!!!"
https://www.youtube.com/watch?v=oxVW-aY4DE4

Murat anasını ve babasını görünce baya bir değişti.
Hiç ağladığını görmediğim çocuk o gün bardaktan boşalırcasına
ağladı ve o gün bende ağladım...

Annesi MURAT'a "MURADIM DiKAT ET her şeye atlama" dedi ve tabi
MURAT güldü ve "tamam ANAM merak etme"Annesiyle
uzun uzun göz yaşı diktin babası çok kafa adamdır o ara
ortamı yumuşatmak için"ya olum gitmene az kaldı istersen
ben aradan çekiliyim sen ananla vakit harca"

Ortamda hafif kahkaha ve gülümseme oldu MURAT bu sözle
babasına yöneldi ve sarıldı.Babalar hep katı gibidir fakat
babalarımız duyguları hep içinde yaşar.Ağlarsa üçünden ağlar
özlerse içinden özler.TÜRK Babaları böyledir be kardeşler.

O gün MURAT'ın babası öyle değildi ve gözlerinden yaşlar süzüldü.
O an yine ana/babama ve memleket özlemi
kabardı ruhumda. Murat artık otobüse binmiş ve
MALATYA ve oradan da HAKKARi
yoluna düşmüştü.Camdan son kez attı
gülüşünü ve o el sallayan elleri.

Annesi ve babası beni kaldıkları akrabalarının evine davet etti
ben yarın işe gidicem anacım diyerek geri çevirdim.
Bunun üzerine bari akşam oturmaya gel dedi.
Bu sefer bana evladına söyler gibi söyledi ki bu beni
o kadar yaktı ki... Benim kabul etmemek gibi bir cevabım
düşünülemezdi.Sağolsunlar beni o gün anne/baba ve dost
sohbetine özlem çekmiş bir kişi olarak bu özlem duygumu
bir nebze olsun doldurdular.