Marinaya inmiştik. Tribe az çok alışmış, gördüklerim karşısında eskisi kadar heyecanlanmamaya başlamıştım. Dizginleyemediğim tek isteğim gezmekti artık. Eren neredeyse yirmi dakikadır telefonuyla uğraşıyor, arada bir bana “ne görüyorsun lan şurada” diye sorular soruyordu. Galiba yaşadığım kafayı inceliyor, birilerine anlatmaya çalışıyordu. Ya yannan mı vardı da getirmiştim bu müptezeli yanımda. Şimdi herşey iyiydi, hoştu da, en fazla bir saat sonra başlayacaktı, “Ee nerden buldun, kimden buldun?” muhabbetine. Amaaan... Karşımda kırmızı bir deniz ve gittikçe yassılaşan adalar varken bunları düşünecek değildim. gibtir et, zamanı gelince hallederdim. O değil de, ben Seda’yla görüşmeliydim. Bu maddenin onda ne işi vardı? Tanju’yla neden beraberdi? Neden ilk atağımda kendini bana teslim etmiş, ancak çıkarken bir telefon numarası bile vermemişti? istediği her erkeği iki cümlesiyle ayartabilecek bu kadın, neden beni kullanmıştı arzusunu dindirmek için? O kadar çok soru vardı ki, üstlerine düşünürken bile yeni sorular doğuyordu aklımda. Çakım neredeydi? Tanju neden dün gece taksiyle değil de, minibüsle gitmeyi tercih etmişti Kadıköy’e? Yok... Çıkamıyordum işin içinden. Eren’e anlatmak istedim olayları.