defneyle sahilde yürümem mi? cemreyle şarap içmem mi? sılaya az mı değer vermiştim? maçoluğun tozundan az mı atmıştım ilişkimize? yok sorularla beynim iyice uçuyordu. bulamıyordum cevabı.

bi hafta geçmişti aradan. sıla mesajlar atıyordu. ara sıra ama gibimde olmuyordu.
yine sahilde bi kafede otururken beni aradı. açmakla açmamak arasında kalmıştım. son saniyelerde açtım. efendim? usama acil birşey konuşmam lazım seninle dedi. yerimi öğrendi. beklemeye koyuldum. uzaktan ona benzettiğim biri geliyordu. merdivenlerden çıktı. yok bu o değildi çünkü yanında sevgilisi vardı. etrafa bakmaya çalıştım.

bi dakika lan o çocuk akındı galiba. yakınlaşınca seçebildim. beyler yanıma gelişleri vardı. inanın o an kalbimden bıçaklasanız kafama satırla dalsanız o kadar yaralanmazdım. gözüm aşağıya kaymak istemiyordu. onların el ele tutuşmasını görmek istemiyordu. şaka yapmalarını bile duymak istemiyordum.

o günden sonra ne mesajlarını açtım ne konuşmasına izin verdim ne de suratına baktım. okula gitmek bile istemiyordum. hiç bir kıza da güvenmiyorum, sizde güvenmeyen sakın beyler. kızların alayı böyle. genelleme de yapıyorum. üzülen siz olursunuz
hiç bir kıza kendinizi kaptırmayın sakın. uzun süreli iilişki yapmamaya çalışın. tek takılın veya one night stand takılın keyfinize bakın.

hikayem burda bitmiştir, elinize sağlık hepinizin. aslında çok uzundu ama özet geçtim hatırlamak bile istemiyorum onu ve o günleri.