Beyler 26 yaşında bir mühendisim.

Hiç ders çalışmadığım lise döneminden sonra 1 yıl mezun boş takıldım, bu sürede dershanede Olimpik sınıftaydım ve sürekli test çözdürdükleri için eve gelip oyun da oynasam ilk 40000'e girip inşaat mühendisliği seçtim, ilk iki yıl yine ders çalışmadan son 2 yıl hafif çalışarak bölümü bitirdim. zütü kurtarma çabasıdır. O hafif çalışmayla son yıl %10 ' a bile girdim.

Şimdi bir inşaat şirketinde proje yönetiminde çalışıyorum. Bundan önce şantiyedeydim şirket arabam vardı ama sürekli şantiye aralarında arabada uyur, o cafe senin bu cafe benim takılırdım. Şimdi ise ofiste çalışmamak için elimden geleni yapıyorum.

Olay şu ki elde ettiğin bir sıralama ile, isteyip istemediğini bilmediğin bir bölüme girip çalışma hayatında ne olacağını bilmediğin bir meslek ediniyorsun ve sonrasında bunu yapmak istemediğini, aslında çok başka biri olduğunu anlıyorsun.

Reklam işine girmek istedim hep, hiç reklamı yapılmayacak saçma şeylerin beş dakika da reklam fikrini çıkarabiliyorum arkadaşlarla otururken ortamlarda.. ve arkadaşlar, 2 yıldır yazmaya uğraştığım kitabımı iş güç yüksek lisans derdinden yapamadım..

Her gün yataktan çıkmamak için debeleniyorum, hep işe geç gidiyorum.. istediğim işi yapmamak, saçma bir düzen içinde çırpınmak canımı çok sıkıyor artık. Sorumluluklarım var para kazanmalıyım belki bu yaz evleneceğim ama bu mutsuzuğum canımdan çok sevdiğim sevgilime karşı davranışlarımı bile değiştiriyor bazen.

Size önerim şu arkadaşlar,
Olmak istediğiniz şeyi lise döneminde bir yapın gidin bakın gerçekten seviyormusunuz? inşaat şirketinde gidin mal mal oturun izin alın idareden bakın. Kuaför olmak istiyorsan eğer git önce çalış orada, huur olmak istiyorsan git bi gibişini yap ardarda 10 kişiyle sonra pişman olma.

Sonra hissettiğiniz o pişmanlık o kadar büyük ki yaşamak için bir sebebiniz olmadığına kadar giden bir boşluk.

Şükür herşeyimiz var sağlığımız düzgün cidden şükrediyorum. Ama bir his var ki içimde bu şekilde ne kadar yaşayabilirim diyorum.

Biliyorum yalnız değilim, bir çok arkadaşım da bu şekilde..
içinizde de aynı durumda olan binlerce adam olabilir biliyorum.

Lütfen gençler, pişman olacağınız seçimler yapmayın.

Sonradan edit: git reklam yap demeyin git kitap yaz demeyin dıbını gibtiklerim şimdiden söylüyorum. Her iş için biraz çevre lazım bu ülkede ve o sektörlerde hiç tanıdığım yok.