etek boyuna karışan herkes yobazdır.

pazar günü uyandım evde kimse yok. annem not bırakmış ekmek al 1 gibi geleceğiz diye. saat 12.45 gibiydi. üşendiğim ve pantolonumun yeni ütülendiğini bildiğim için kardeşimin mini eteğini giydim ve çıktım yola. zaten yolda gören ayı gibi bakıyor amk abazaları sinirim bozuldu. bakkala girdim günaydın amcacığım nasıl dememle adamın başını tövbe tövbe diyerek çevirmesi bir oldu. gözü bacaklarıma takıldı farkettim. bu güzel pazarın gerginlikle geçmemesi için ekmekleri rica ettim alıp çıktım. tekrar eve giderken insanlarla göz göze gelmemeye çalışıyorum ama olmuyor, off yavrum diyen mi dersin, şuna bak şuna off diyeni mi. hızlı adımlarla apartman kapısına yaklaştım ve o telaşla anahtar elimden düştü. etrafı kontrol edip kimse olmadığını fark edince eğilip anahtarı alıp deliğe soktum. camlar aynalı olduğu için içerden yöneticimizin oğlunun geldiğini görmedim tabi ki. kapıyı açıp günaydın diyorken yarıda kesti. bacaklarıma baktı eşşoğlueşşek. ya çekilir misin diyip hızlıca eve çıktım. ayakkabıları görüp kapıyı çaldım sinirle. kız kardeşim kapıyı açtı. çekil şurdan diyip içeri geçerken babamın tekmesiyle yere serildim. vurdu da vurdu huur çocuğu sanki suç işlemişim gibi. neler dedi bilseniz onu boğmak isterdiniz. onun tekmelemesi bittikten sonra annem kaldırdı beni odama zütürdü. oğlum gel salı günü hastaneye gidelim bu normal değil dedi. neden anlamak istemiyorlar, kimse eteğime karışmasın kimse bana karışmasın istiyorum suç mu ? :(