Hayatın garipliğini yaşama iç güdümüz ve hayatın akışı yüzünden yeterince algılayamıyoruz.

Umarım bu hikaye sadece kimi nasıl fondiklerim ? tarzı dar zihniyetimizi açmaya yardımcı olur.

Bir sabah uykundan uyanıyosun ve kendini var gücüyle çalışan işçilerin olduğu bir fabrikada buluyosun.

Çok geçmeden başında bekleyen ve senle ilgilenmeye hazır bir kaç insanı farkediyorsun. Sana nasıl çalışman gerektiğini öğretene kadar yardımcı oluyorlar.

Sualsizce içinden gelen garip bir çalışma dürtüsüyle sürekli çalışmaya başlıyorsun. Eğer çalışmayı kesersen senin ve kimsenin somut bir bilgisi olmadığı fabrika dışına atılacağını anlıyorsun.
Bununla da kalmayıp ilerleyen zamanlarda her çalışanın mutlaka bir gün emekli edilip , fabrikadan çıkarılacağına şahit oluyorsun.

Bu bilinmezliğe itilme korkuya sebep olarak çalışma dürtünü körüklüyor.

Diğerleri gibi bu fabrikaya nasıl geldiğini ? Neden bu fabrikada çalışmak zorunda olduğunu bilmeden ve sorgulamadan çalışmaya devam ediyorsun.

Günümüzde çoğu insan dinleri felsefi açıdan sorgulamadan sadece kültürmüş gibi davrandığı için dininin hükümlerini getirmekte zorlanıyor.

Sorgulayan bazı insanlar , bir kültürü yaşamanın saçmalığını farkediyor ve ateist oluyor. Fakat daha ilk aşamadan geçmelerine rağmen doğruyu ulaştıklarını zannedip algılarını kapayıp daha büyük bir yanlışa sürükleniyorlar.

Gerçekten hayatın ilginçliğini farkedenler büyük bir boşluk içinde bulunuyor. Bu boşluk da dinlerle doluyor.

Dinlerde anlatılmak istenilenleri kavrayanlarsa yüzyıllardır konuştuğumuz ermiş insanlardır.