üniversite okuyorum beyler boluda istanbuldan geldim buraya 1 aya yakın oldu geleli buraya ama alışamadım beyler buraya aileden uzaklasmak için geldim bi nevi evde fazla rahat bırakılmıyodum burda burda kafa dinlerim diye geldim ama tam tersi çıktı annemin yemeklerini özlüyorum 1,5 yasında ki kardeşimin abi demesini özlüyorum en çokta ordaki arkadaslıklarımı özlüyorum amk beyler ben sulu gözüm duygusal birisiyim en ufak birşeyde aglarım kız arkadasımla ayrıldıgımız zaman ayrıldık çok agladım ama buraya gelmeden önce dostlarla vedalaşırken ki gibi agladıgımı hiç hatırlamıyorum amk kendimi boşlukta gibi hissettim buraya geldim yurda yerleştim babamla vedalaştık babam gitti yattım yataga diktim gözlerimi kafama ulan dedim ulann ben burda napıcam kendimi boşlukta hissediyorum beyyler az bişey alıştım yine ama bazen sokakta yürürken kendimi mahallemde yürüyomuşum gibi hissediyorum konustugum her insanda arkadaslarımı arıyorum vedalaşmak zor iş beyler burayada bayadır giremiyodum malum okul yurt işleri falan içim dolmuştu buraya yaazarsam iyi gelir diye düşündüm binler bazen aklıma geliyo arkadaslarımla yaptıklarımız gözlerim doluyo amk hay anasını gibeyim böyle okulunda böyle şehrinde böyle yurdun internetini

beyler sizi bu hayatta çıkarı olmadan sevebilecek bi aileniz bir de 3 4 tane arkadasınız vardır onları üzmeyin hayatınıızın sonuna kadar yanınızda bulundurun .