part 3: lisenin finali

tabi ben 3. sınıfa geçtim diye zütüm kalktı hemde nasıl sormayın, olum ben sınıf geçebiliyom lan felan modunda takılıyordum, o sene nargileye başladım, hafta sonları bir nargile kafede çalışırdım hafta içleride okul derken günler böyle gidiyordu..
Bir iki kere kübra ile konuşmaya çalıştım, son sınıfta olduğu için derslerle aşırı meşguldü arkadaş çevresini genişletmiş, üniversite hazırlığına kendini fazla kaptırmış benden o kadar uzaklaşmıştı ki, tek cümlesi canımı öyle yaktı ki, umut ikinci defa öldü;
"keşke sınıfta kaldın diye beni kendinden uzaklaştırmasaydın"
içim acımıştı, acımıştı lan bildiğin, böyle midemde yanma, kalbimde yavaşlama, nefeslerimin aralığının değişmesi vesaire, ne tak yicek bilemez hale gelmiştim, ama tepki bile veremedim sadece özür dilerim dedim ve uzaklaştım, göz yaşım dökülüyordu, benimse gibimde değildi. ben onunla geçirdiğim bir yılda ailemden hiç bahsetmemiştim, haklıydı belki, ona ailemden bahsetsem bana o zamanlar aşırı iyi geldiğinden bahsetsem belki her şeyin bir telafisi olacaktı, ama yapamadım, yapamazdım. kendimi suçladım yıllarca, sonrasında da onu suçladım bir kaç yıl, neden hiç gelip nerdesin diye sormamıştı neden ısrar etmemişti, ben onu ittiysem neden oda bir kez olsun gelip neyin var dememişti.
Neyse gibtir et umut deyip geçtim sonunda, sustum hayatıma devam ettim buruk bir şekilde, o sene gene bir tak yiyemedim, dersler taka sardı yapamıyordum kesin yargılarla artık bağıra bağıra söylüyordum evde ben bu dıbınakoduğumun matematiğini yapamıyorum neden bana bunu tercih ettirdiniz sizin yüzünüzden eğitim hayatımdan olacağım diye. bilmem kaç kere bağırdım çağırdım sinir krizleri geçirdim, cam pencere kapı yumrukladım, kaç kere gece bir anda uyanıp ağlıyordum..
kaldım sonunda, 2. defa kalınca, biz sizinle ilişkiyi keselim diyorlar çağırılıyorsun müdür yardımcısı tarafından ve eline bir dosya veriliyor, dört yıl boyunca aldığın derslerin sıralı tam listesi varsa yediğin taklar vesaire.. çok şükür temizdim, sadece başarısız bir öğrenciydim...
hayatımın en kötü yazlarından birisi

okuldan atılmışım, önümde ne var ne yok ne olacak bilmiyorum, herkesi her şeyi kaybetmişim, ailem bile bu çocuktan bir gibim olmaz gözüyle bakıyor, halamlar amcamlar zaten bir tak olmayacağını biliyorduk felanlar filanlar diyorlar... dayanamadım kaçtım, bildiğin kaçtım lan. bodruma bilet aldım ve kaçtımm, gittim 3 ay boyunca çalıştım para biriktirdim kafamı dağıttım ve kendime geldim biraz olsun.. Nerden başlayacağım bilmiyordum ama gene de durumu düzeltmem gerekiyordu, eylülde bodrumdan döndüğümde ilk işim açıkliseye kayıt yaptırıp sözel bölüm seçmek oldu..
artık nerden başlayacağımı bulmuştum geriye sadece kendi bildiğimi okumak kalıyordu, öyle de oldu.. orda burda çalışıyordum kafelerde vesaire ve sınav dönemlerinde eşek gibi ders çalışıyordum sınavlara girip birer birer başarılı olup çıkıyordum, 3yıllık dersleri 1.5 yılda ışık hızıyla vermiştim ve hayat yavaş yavaş bana göz kırpıyordu.