part 3: devam ulan

Neyse 2. yıl geçtik, 3. sınıfa, sonrasında işler biraz yoluna girer gibi olsa da, hayatım düzgün gitse de, derslerde iniş grafiği devam ediyordu, başında dediğim gibi ilk okuldan liseye aşağı doğru gidiyor ve bu düşüş, ara sınıflarda aralıksız devam ediyor.

kübra ile gittikçe yakınlaşmıştık ama hala bir sevgili modu yoktu, sevgi besliyordum lan kıza bildiğin mutlu bir evliliğin bilmem kaçıncı yılındaki karı koca gibiydik. birbirimizi seviyorduk sadece aşık felan değildik. birbirimize aile olmuştuk. eve döndüğümde babam geldi gene tipini gibtiğim dercesine bakardı ayyaş ayyaş gözleriyle. annem desen mazlum kadın, sesi soluğu çıkmıyor sadece günün nasıl geçti diye sorar ve kenara çekilirdi.
o yıl kendimi silkroada fazla kaptırdım char kasacağım diye, gibtiri taktan bir şekilde dersler düşüşe 2x hızla devam etti, yıl bittiğinde karnemde sınıf tekrarı yazıyordu, ortalama yükseltme sınavında bile bir tak yiyemedim o derece kötüydü.

işte hayatın acımasızlığını o noktada anlıyorsunuz. ne tak yerseniz yiyin eğer hayatında yolunda gitmeyen bir şeyler varsa ve bunu görüp değiştiremiyorsanız yannanı yiyorsunuz demektir beyler . dönülmez hatalarımın başlangıcıydı bu.

Sınıf tekrarı gördükten sonra gene düştü benim modum, pgibolojim gene babalara geldi, kendime kaldığım için o kadar çok kızıyordum ki, kübranın yüzüne bakamıyordum, düşününce aslında komik bişeymiş gibi geliyor ama, rezil bir durum düşünsenize yaşıtınız sizinle aynı seviyede değil artık sizin bir üstünüz oluyor ve beni içerden içerden düşündüren artık beni kendisi kadar zeki görmüyordur, beni neden giblesin ki sınıfta kaldın lan sen sınıfta, ezik cahil onun bunun çocukları geçerken, sen sınıfta kaldın, loser moduna girmiştim resmen.

kırmızı lambalar yanıp sönüyor, sos veriyordum kontrolü elime almazsam dedelerin ziyarete geleceğini biliyordum.
paraya kıyıp bot aldım, oyunu bilgisayarda artık ben değil program oynuyordu, bense derslerime daha çok odaklanıyordum.. ufaktan ufaktan matematiğide çakmaya başlamıştım, o sene matematik dersine giren hoca beni matematiğe bağlamıştı, diğer angutlar demek öğretmeyi bilmiyor yada dersi sevdirmeyi bilmiyor diye iç geçiriyordum ve bir sonraki sene gene hoca değişirse ne tak yicem diye düşünüyordum ancak bunun için çok erkendi bekleyip görmem lazımdı, neyse dersler felan biraz düzelti ,sınıf geçecek düzeye geldim, ama gelirkende ölüp ölüp dirildim, eve haciz mi gelmedi dersiniz, evde yangın mı çıkmadı dersiniz, eve aile içi kavgadan dolayı polis mi gelmedi dersiniz her tak oldu. babamdan para alamıyordum, dedeme gidip haftalık harçlık alıyordum, oda haftanın 3 günü otobüsle okula gitmeme geri kalan günlerde yürümeme neden oluyordu, kantin mi? 5 yıl okuduğum lisede 1 gün olsun kantine uğramadım. hiç o kadar lüks hayatım olmadı.
neyse ki sınıfı geçtim 3. sınıfa geçtim sonunda, yaşıtlarımsa 4. sınıfa yani lisenin son sınıfında yerlerini aldılar, o sene ilk 4 yıllıklar mezun olacak yani benim yaşıtlarım ev üniversite sınavı ilk defa 2 aşamalı olarak yapılıyor, tabi benim onu görmem için önümde daha 2 yılım var.