Erkanla Kaan beni kollarımdan tutmuş, havaya kaldırmışlardı, Meriç'in üstünde oturuyordum ve elemanı öyle güzel tokatlamıştım ki hiç bir şey yapamamıştı. Ebrar panik olup ağlıyordu sonra anlattığına göre beni defalarca çekiştirmiş fakat ben bırakmayınca vazgeçmişti ben çocuğa bir iki tokat attığımda Erkanla Kaan bana yetişmişlerdi, hızlıca kaldırıp tutmuşlardı ben de işte o zaman sakinlemiş, gözlerimin siyahlığını atmıştım. Ayaklarımın üstünde zar zor durdum Meriç'i yanındaki bir iki pekekent kaldırıp konser alanındaki ambulansa taşıdı, Ebrar ise yanımdaydı konsere girdiğimizde hala üzgün gözüküyordu, bir şeyi vardı ama neydi anlamıyordum. O akşam konseri izlerken sebepsiz yere ağlamaya başladı, bana sarıldığında ağlaması şiddetlendi "Beni hiç bırakma Ata lütfen." dedi. Problemi anlamamıştım ama çok üzülüyordum, onu asla bırakmayacağımı o da biliyor olmalıydı. O akşam, ağlamaması için konser başladığında biz konseri geride bırakmış, sakin bir alana gidiyorduk, Çok ağlıyordu ve ben dayanamamış ona sormuştum, o da çıkmak istemişti. Kapıdaki eleman çıkarsanız biletleriniz yanar, haberiniz olsun dedi. Ben de olsun demiştim. Ebrar'la elele konserden çıkmış, gümüş suyundan yukarı yürümüştük. Çantasından bir şey çıkardı.. Camel Soft paketiydi beyler, "Tedavi için Finlandiyaya gittim, en sevdiğin sigara bu olduğu için bunu getirdim" dedi. Ebrar'a sarılıp onu tekrar tekrar öptüm, beyler o beni bu hayattaki her şeyden çok seviyordu, söylemişti işte. Bana en sevdiğim hediyeyi alıyordu. O gece gezi parkının girişine gittik ve öylece yerde yattık, gezi parkının girişinde gün boyu güneşten ısınmış taşların üstünde yattık, o gece orada kimse yoktu. Üstünden 5-6 sene var geçiyor, ama beyler inanır mısınız? Ben bir daha o kadar yıldızı görmedim, ama gökyüzünde değil, bir kızın yüzünde.