bende yazayım madem içimde kalmasın boğazımda düğümlü bi şekilde kaldı sanki bunları okurken ilk dayağımı hatırlamıyorum. ama hatırladığım sebepsiz yere dayak yiyişimi anlatıyım.

babam koyun kollardı 15 tane felan koyunu vardı karadeniz bölgesinde oturuyoruz herkes şikayetçi hiçkimse sevmiyor adamı ama o yine başuna buyruk hareket eder kimseyi dinlemez bi gün koyunları kaybetti 1 yaş büyük abim var benle beraber arayın bulun dedi bizde ne anlarız daha 4. sınıfa felan giden çocuğum neyse ben abimle oturdum sahilde denize bakıyoruz ama kimseye laf etmiyoruz öyle duvarın dibine oturmuş bekleyen sakin insanlar gibi babam geldi gördü bizi evire çevire dövdü en son abim yerde yatıyodu ben ayağa kalktım yüzümü avuçladığı gibi duvara vurdu başım yarıldı ( hala daha izi vardır başımda ) eve nasıl gittiğimizi hatırlamıyorum evden içeri girdiğimizde kemiklerim aşırı sızlıyor ve başım dönüyodu anneme babam dövdü dedim kendimize ait odamız yok malzeme odası diye kullandığımız oda vardı oraya geçip malzemelerin en arkasına sırtımı soğuk duvara dayamış bi şekilde oturuyodum akşam oldu yemek yemedim annem babama niye dövdün diyince anneme de vurmaya başladı yoktan yere annemi de dövdü en son tartışmaların ve kavganın bitmesi için allaha yalvarıyodum o sırada acıdan uyuyakalmıştım sabah aynı yerde kalktım bişey yemeden aç karna okula gittim ders sırasında bayılmışım gerisini hatırlamıyorum.

asosyal biri sayılmam ama içine kapanık biriyim.