Yemek yapmaya üşenince ister istemez pizzacılarla kanka olmaya başlıyorsunuz bir yandan spor yapıp bir yandan pizza yemek vicdanımda banko barça kuponunun yatmasına benzer bir acı yaratmaya başlayınca "yemeyecem nalet olsun" diyorum ama ertesi gün ne yesem diye düşünürken cebime gelen sms'deki kampanyaların büyüsüne kapılıp gene pizza gömüyorum.

Yine böyle bir gün vicdanımdaki azabın yardımıyla ,hep doyma kaygısıyla kaçındığım ,ince hamurlu pizza sipariş etmeye karar verdim. Ellerimle boşuna extra gıdayı teptiğimi düşünürken bir yandan da ilginç olarak zengin hissetmeye başladım binler. Doyma kaygısını kafamdan atmamdan mı yoksa daha az hamurun etkisi mi bilemedim. Hamur mu bizi fakir yapan lan? Yıllardır ekmekle kandırıldık mı? Size de oldu mu la hiç yardım edin olm.