merdivenden inmeye başladık. çok karanlıktı önümüzü göremiyorduk.

elif kısık sesle: emre en öndesin değil mi?

ben: evet. basamaklara dikkat edin.

elif: bişey görürsen söyle.

böyle ara sıra konuşarak, korka korka, hiçbirşey görmeden uzun bir merdiven indik.

sonunda merdiveni bitirmiştik.

önümüzde dev duvarlarıyla, şişelenmiş ve fıçılanmış binlerce şarap vardı. içleri doluydu.

yürümeye başladık. çok karanlıktı ama her fıçının üzerinde bir mum vardı. aslında tam olarak mum diyemem. sönmeyen ve farklı bir maddeden yapılmış bir mumdu. fazla aydınlatamıyordu. heryer hala karanlık ve loştu. ama bu ışıklar sayesinde az da olsa önümüzü görebiliyorduk.

sağımızda ve solumuzda şişelenmiş ve fıçılanmış şaraplar varken biz de onların ortasındaki yoldan ilerliyorduk.

arif şarap şişelerinden birini eline aldı. çok tozluydu. üzerinde tozu sildi.

şarap şisesinin üzerinde Massandra yazılıydı.

arif: bu çok eski. bilirsiniz şarap yıllandıkça değerlenir. 1775 yılında yapılmış. yani tam 219 yıllık. ne kadar değerli olduğunu tahmin edemiyorum.

ilerlemeye devam ettik.