önce entry ni okudum üzüldüm sonra editlerini okudum sevindim sonra diğer girdiğin entryleri okudum ve ağladım odada peçete kalmamış şuanlık en büyük sıkıntım bu

ölüm çok garip bir şey 1 saniye önce milyonlarca fonksiyon işlev her ne gibimse onları yapabiliyorken 1 saniye sonra yoksun.
1 saniye önce senin değerini anlamayanlar 1 saniye sonra senin değerini anlıyorlar üzülüyorlar (çoğu kısa sürede olsa böyle)
işte 1 saniyede olan değişimler

yakın zaman öncesinde bende intihar etmeyi düşünüyordum. saatlerce intihar yöntemlerini araştırdım iş bir yöntemi uygulamaya geldiğinde hiçbir yöntemi uygulayamadım. insanın her ne sıkıntısı olursa olsun gerçekten ölmek istediğini düşünse bile iş biraz ciddiye binince korkuyo yapamıyo