Babasıyım dedi kızı yanına çağırdı ve bana bir daha seni bu kızın yanında görmeyeyim dedi ben tamam diyemeden kızı aldı ve zütürdü kız arkasına bakarak o masmavi gözleriyle kusura bakma dercesine bana doğru baktı ve gözden kayboldu ben ise olduğum yerde yere çöktüm içimden hiç bir şey yapmak gelmiyordu sadece ağlamak geliyordu ama daha ismini bile bilmediğim bir kız için bu mantıksız geliyordu içimden olum ya bu kıza bir şey yaparlarsa diye içim içimi yedi ve otele doğru ilerledim otele girdim biraz takıldıktan sonra yatmaya karar verdim yatayımda saba olsun kızın yanına gideyim düşüncesi var ama kızın babasının dedikleri kulaklarımı parçalıyordu ama ben yine o kızın yanına gitme taraftarıydım sabah oldu hemen üstümü giyindim ve Annme ben dışarı çıkıyorum dedim dışarıya çıktığım gibi sahile doğru ilerledim sahile gittiğimde sağıma soluma baktım ama hiç kimse yoktu plaja baktım kimse yoktu ümitsiz bir şekilde dün oturduğumuz kayalıklara oturdum kulağımda kulaklık başımı ayaklarıma doğru eydim ve heralde kıza bir şey yaptı diye düşünürken omzuma sıcak ve bir o kadarda yumuşak bir elin deydiğini hissettim o an yeni doğmuş ağlayan bebekleri Annelerin kucağına verirlerde ağlaması kesilir ya işte o rahatlığı hissetim arkama bir döndüm o kız gelmişti birden ayağa kalktım ve istemsizce kıza sarıldım oda bana sarıldı lan görseniz başı omzuma geliyordu çok hoştu lan kız bana baktı ve elineki not defteri ve pembe fosforlu kalemle gelmişti bana seni özledim gibi cümleler sarf ediyordu bende na aynı içtenlikle cevap verdim bir daha sarıldık. O an için insanın ya da hayatın hiçbir şeye engel olmadığını anladım kızın dili yok ve sağır ama bana özlediğni sunabiliyordu aynı sekıl bende ona sunabılıyrdum..