*
suya atlar atlamaz battım amk.
suyun kaldırma kuvvetini buga sokmuştum resmen.
ama yine de eylül'e doğru gitmeye çalışıyordum,
çırpındım bi kaç kere.
eylül'ü görebiliyordum suyun üzerine çıktıkça.
ne hikmetse ben batıp çıkarken eylül batmıyordu artık.
ona doğru kulaç atmaya çalışsam da su yutmuş ve iyice panik olmuştum.
su yuttukça dibe gidiyor,
dipteyken bile hala eylül'e doğru gitmeye çalışıyordum.
hatırladığım son şey elimi tutan el oldu.
sonrasını hatırlamıyordum.
ne kadar zaman geçti bilmiyorum,
suda kapanan gözlerimi dışarda açtım yuttuğum su ağzımdan çıkarken.
etrafımda meraklı bakışlar ve kahrolan bir eylül vardı.
-ömerrr, diye sarıldı bana eylül.
neye uğradığımı şaşırmıştım.
derin derin nefes almaya çalışıyordum sadece.
-iyi misin. dedi eylül.
henüz değildim ama "evet" der gibi kafamı sallayabildim sadece.
biraz sonra "geçmiş olsun"lar arasında kayboldu meraklı kalabalık.
yattığım yerden eylül"ün ve kalan diğer bi kaç kişinin yardımıyla kalktım ve şezlongumuza gittik.
oturttular beni.
eylül önümde diz çökmüş iyi olduğumdan emin olmak için gözlerimin içine bakıyor,
bi şeyler dememi bekliyordu.
çok korkmuştu.
belki benim de rengim öyleydi bilmiyorum ama rengi sapsarı olmuştu.
-iyiyim merak etme. dedim eylül'e sarılarak,
sarıldığım yerde ağlama başladı eylül.
koynuma yumulmuş hıçkıra hıçkıra ağladı.
neden ağladığını biliyordum ama,
ne olursa olsun onun ağlamasına dayanamazdım.
ben sormadım "bunu neden yaptın?" diye ama birazdan dayanamayarak o açtı konuyu.
-özür dilerim ömer, ben, ben bilmiyordum. dedi gözleri hala yaşlı.
cevap vermedim,
güldüm sadece,
onu rahatlatmaya çalışarak güldüm.
-bana neden yalan söyledin. dedi
-ne yalanı? dedim
-yüzme bilmediğini neden söylemedin ömer. dedi
-onu da nerden çıkarttın. dedim gülerek.
-az önce sudan çıkarttım. dedi
-kramp girdi ayağıma. dedim
-kesin. dedi
durduk bir süre daha.
benden daha fazla şoktaydı eylül.
ben kendime gelmiştim ama o hala düzelmeye çalışıyordu.
bi kaç dakika sonra şaşkınlığın ve hüznün yerini öfke ve sinir aldı.
oturduğu yerden hiç beklemediğim bi tokat attı eylül.
ağlamaya başladı yine,
ben henüz yediğim tokata anlam verememişken eylül yumruklamaya başladı beni,
omzuma ve göğsüme vuruyordu ama kesinlikle şaka yapmıyor,
hatta canımı yakıyordu.
bi kaç saniye sonra kendime gelip tuttum ellerini.