Anneme, babama gözükmeden odama kapandım.
Ertesi gün okula gidip gitmesemmi diye düşündüm. Ama gitmeliydim, Pelini huur Ahmetle bırakamazdım.( kızın yeni ismi Pelin beyler bir panpamız değiştirmemi istedi) Gizlice çıktım evden gittim okula. Baktım Ahmet, Peline yakınlaşmaya çalışıyor. Pelinde itekliyor "istemiyorum" diye. (Beyler normalde sinirli biri değilimdir)O an cinnet geçirdim. Yaralı olsamda o züt oğlanının bir şey yapamayacağını bildiğimden hızlıca yanlarına gittim, yakasından tutup "Bıraksana lan kızı" dedim. Bana "Senin... "dedi. Lafını bitiremeden vurmaya başladım. (Sanırım, Senin burda ne işin var diyecekti.) Bir süre sonra ayırdılar bizi, kavgayı gören hocalar hemen müdürün yanına yolladılar bizi, ama gibimde değildi. Ben mutluydum. Hem intikam almıştım, hemde Pelini kendime daha çok bağlamıştım. Müdürün odasından çıktık. Hemen kapının orda bekliyordu Pelini. Geldi bana sarıldı. "Teşekkür ederim ama bunu yapmana gerek yoktu" dedi. "Hayır vardı" dedim. Tebessüm etti ve beraber sınıfa gittik. Okul çıkışı, yine önce onu bıraktım, o günden sonrada bırakmaya devam ettim. Ahmet huuru daha rahatsız etmedi bizi. Aklı başına gelmişti sanırım. Başka bir kızla çıkmaya başlamıştı zaten.