En can alıcı paragraf panpalar

ilk defa bi kızla tek başıma buluşacaktım. Kendimi sürekli motive ediyordum buğranın dedikleri hala aklımdaydı o kadar saç yapıyon cool takılıyon ama hala kız yok ??? dedim kendi kendime bu sefer başaracaktım bu sefer elde edecektim akşam vakti gelmişti dershane hemen bizim evin ordaydı. Artık iyice heycan sarmıştı beni kızla buluşmadan 1 saat önce çıktım çarşıda dolaştım taktım kulaklığı özgüven depoluyorum kendime.Ve vakit gelmişti gittim kızın dershanesinin oraya elim ayağım titriyor kızı gördüm kız da beni gördü yaptığım salaklığı söylüyorum kıza elimle gel gel işareti yaptım ama yanına ben gittim.Her neyse yürüyoruz sohbet muhabbet karşılıklı gülüşmeler kızı babaannesine kadar zütürcektim. Yola koyulduk gidiyoruz da gidiyoruz bi zaman sonra insan sesi kesildi dar sokaklara girdik köpek sesleri artmaya başlamıştı içimden aha dedim yarraa yedim ben.Her şehirde vardır böyle yerler çarşıdan çıkıp Allahın boşverdiği mahallelere girdik babaannesinin oraya bıraktım bomboş sokak dedi ki seni burda öpücem ve ayrılıcaz. Bende baktım yüzüne kabul eder gibi kız yine sarıldı benimde boyum uzundu uzun dediğim idealdi 175 176 falan kızın boyu kısaydı omzuma geliyordu sarılırken boynumdan öptü orda bi sıcaklık hissettim beyler kızı bırakıp eve doğru giderken kendimle gurur duyuyordum ama asıl gururu bidaki buluşmada duyacaktım. Size bir şey diyim mi o ilk mutluluk anlatılmaz yaşanır izleyenler vardır umudunu kaybetme diye film vardı final sahnesinde adam ilk maaşını alıyor merdivenlerden ritim tutarak iniyordu işte aynı o şekil bende öyleydim o an kıyamet kopsa umrumda olmazdı